1971
1973
1974
1977
1978
1979
1993
1998
2000
2002
2007
In het Engels is er geen echte vertaling voor. Sisu vertaalt zich ruwweg door de betekenis van lef met tien te vermenigvuldigen.
"Ik ben altijd een sportman geweest en als ik niet op het juiste moment bij de motocross betrokken was geraakt, dan veronderstel ik dat ik geëindigd zou kunnen zijn met pesapallo (een Finse versie van honkbal)," zegt Hessu. Sportiviteit zit in de familie, aangezien zijn vrouw Kaija een voormalige Finse dameskampioen sneeuwscooter is. Zijn vierjarige zoon Antti en tienjarige dochter Hanna weten niet of zij het voorbeeld van hun ouders gaan volgen. Zij zijn vrij om hun eigen beslissingen te nemen - wat de gewoonte is in de familie Mikkola. Zij mogen zelfs met motocrossen beginnen, als zij dat wensen.
Hessu was 18 toen hij deelnam aan zijn eerste motocrosswedstrijd in Turku, Finland. Het begin van een 16 jaar durende carrière, gesierd door vier wereld-kampioenschappen, 11 Finse nationale kampioenschappen en verscheidene Noordse kampioenschappen, wat niet erg in het verschiet lag, aangezien hij in de eerste bocht tegen de grond ging, maar zich opwerkte naar een zesde plaats aan de zwart-wit geblokte vlag.
“Mensen vragen me vaak of ik motocross een gevaarlijke sport vind, aangezien ik een paar keer gewond ben geraakt tijdens mijn carrière. Helemaal niet! In bijna elke sport is gevaar, ik voel mij veel meer op m’n gemak op een motocrossbaan, dan in het dagelijks verkeer," zegt Hessu en hij lacht om de verhalen in sommige Engelse en Belgische tijdschriften die hebben verondersteld dat hij zich wilde terugtrekken vóórdat een rolstoel hem wenkt. Eén gerucht van vorig seizoen was dat hij in 1980 ging overstappen naar de 125cc klasse, een andere dat hij in Carlsbad over zijn terugtreden had beslist, nadat hij in de tweede manche van Brad Lackey had verloren. Deze verhalen laten Hessu koud, hij is ze gewend.
Journalisten gaan in de toekomst zelfs meer naar Heikki z’n opinie vragen, vanwege zijn nieuwe taak voor Yamaha. Hij wordt dit seizoen Yamaha teammanager voor de 500cc rijders en zal binnen het MX circus rondreizen met de Yamaha caravaan (behalve de Amerikaanse ronde). In de toekomst zal Heikki verdergaan met het ontwikkelen van Yamaha’s crossmotoren, een taak waarin hij altijd bijzonder succesvol is geweest.
Één van de dingen die hij voor zijn teamrijders tot stand wil brengen, is het plannen van persbijeenkomsten, zodat de rijders zich volledig op het rijden kunnen blijven concentreren. Dit was één van de dingen waaraan Hessu zich stoorde, tijdens zijn carrière. Hij probeerde altijd vriendelijk en spraakzaam te blijven met fans, vrienden
"Ik ben altijd een sportman geweest en als ik niet op het juiste moment bij de motocross betrokken was geraakt, dan veronderstel ik dat ik geëindigd zou kunnen zijn met pesapallo (een Finse versie van honkbal)," zegt Hessu. Sportiviteit zit in de familie, aangezien zijn vrouw Kaija een voormalige Finse dameskampioen sneeuwscooter is. Zijn vierjarige zoon Antti en tienjarige dochter Hanna weten niet of zij het voorbeeld van hun ouders gaan volgen. Zij zijn vrij om hun eigen beslissingen te nemen - wat de gewoonte is in de familie Mikkola. Zij mogen zelfs met motocrossen beginnen, als zij dat wensen.
Hessu was 18 toen hij deelnam aan zijn eerste motocrosswedstrijd in Turku, Finland. Het begin van een 16 jaar durende carrière, gesierd door vier wereld-kampioenschappen, 11 Finse nationale kampioenschappen en verscheidene Noordse kampioenschappen, wat niet erg in het verschiet lag, aangezien hij in de eerste bocht tegen de grond ging, maar zich opwerkte naar een zesde plaats aan de zwart-wit geblokte vlag.
“Mensen vragen me vaak of ik motocross een gevaarlijke sport vind, aangezien ik een paar keer gewond ben geraakt tijdens mijn carrière. Helemaal niet! In bijna elke sport is gevaar, ik voel mij veel meer op m’n gemak op een motocrossbaan, dan in het dagelijks verkeer," zegt Hessu en hij lacht om de verhalen in sommige Engelse en Belgische tijdschriften die hebben verondersteld dat hij zich wilde terugtrekken vóórdat een rolstoel hem wenkt. Eén gerucht van vorig seizoen was dat hij in 1980 ging overstappen naar de 125cc klasse, een andere dat hij in Carlsbad over zijn terugtreden had beslist, nadat hij in de tweede manche van Brad Lackey had verloren. Deze verhalen laten Hessu koud, hij is ze gewend.
Journalisten gaan in de toekomst zelfs meer naar Heikki z’n opinie vragen, vanwege zijn nieuwe taak voor Yamaha. Hij wordt dit seizoen Yamaha teammanager voor de 500cc rijders en zal binnen het MX circus rondreizen met de Yamaha caravaan (behalve de Amerikaanse ronde). In de toekomst zal Heikki verdergaan met het ontwikkelen van Yamaha’s crossmotoren, een taak waarin hij altijd bijzonder succesvol is geweest.
Één van de dingen die hij voor zijn teamrijders tot stand wil brengen, is het plannen van persbijeenkomsten, zodat de rijders zich volledig op het rijden kunnen blijven concentreren. Dit was één van de dingen waaraan Hessu zich stoorde, tijdens zijn carrière. Hij probeerde altijd vriendelijk en spraakzaam te blijven met fans, vrienden
en journalisten, maar hij weet ook dat als een rijder één of ander probleem heeft, die schouderkloppers zonder bedoeling onnodige verwarring kunnen veroorzaken.
Veel van zijn fans hebben gevraagd waarom Heikki Mikkola er voor koos om niet deel te nemen aan de Amerikaanse Trans-Ama Series, die na de laatste race van het wereldkampioenschap is begonnen. Met een lach in zijn ogen zegt hij dat de herfst het jachtseizoen in Finland is en de jacht een te mooie hobby is om te laten bederven door motocross. Deze verklaring is slechts een deel van de waarheid.
Hessu is een familiemens en hij wil geen full-time motocrosser die het gehele jaar rijdt. Hij wil thuis ontspannen, zonder daarbij te denken aan- of te kijken naar een motorfiets en dat voor tenminste twee of drie Finse wintermaanden. Er was ook altijd de vrees voor blessures in de Trans-Ama die mogelijk zijn andere jachthobby zou kunnen bederven: sluipjacht op het wereldkampioenschap.
Vorig jaar was het geluk van Hessu goed en slecht. Hij verloor zijn wereldkampioenschap 500cc, maar de lach in zijn ogen keerde terug, spoedig nadat hij terugkeerde in zijn geliefde Finland. Op één van de eerste jachtuitstapjes naar de met sneeuw bedekte bossen deed hij een goede vangst: een Eland van 600 pond. Zelfs de grote jager was tevreden.
YAMAHA TEAM
Heikki’s Finse monteur, Heikki Penttila, zal zijn werk voortzetten met dezelfde motoren als voorheen, aangezien hij in 1980 zal werken met Yamaha’s nieuwe hoop in de 500cc, Hakan Carlqvist. Hakan lijkt Heikki’s succesvolle weg te volgen, aangezien hij, net als Hessu, naar de 500cc klasse switchte, na het winnen van het wereldkampioenschap 250cc met zijn Husqvarna. De andere Yamaha 500 rijder zal de Belg André Vromans zijn.
In de 125 klasse zijn de Yamaha rijders de Zweed Jeff Nilsson (zoon van voormalig wereldkampioen Bill Nilsson) en Marc Velkeneers. Neil Hudson, voormalig Maico rijder en vice-wereldkampioen in de 250 klasse, zal waarschijnlijk Yamaha’s ster in de 250 zijn.
Voor Yamaha is 1980 een jaar van hoop, maar zonder Heikki Mikkola, wereldkampioen 1974, 1976, 1977 en 1978, zal het nooit meer hetzelfde zijn.
Veel van zijn fans hebben gevraagd waarom Heikki Mikkola er voor koos om niet deel te nemen aan de Amerikaanse Trans-Ama Series, die na de laatste race van het wereldkampioenschap is begonnen. Met een lach in zijn ogen zegt hij dat de herfst het jachtseizoen in Finland is en de jacht een te mooie hobby is om te laten bederven door motocross. Deze verklaring is slechts een deel van de waarheid.
Hessu is een familiemens en hij wil geen full-time motocrosser die het gehele jaar rijdt. Hij wil thuis ontspannen, zonder daarbij te denken aan- of te kijken naar een motorfiets en dat voor tenminste twee of drie Finse wintermaanden. Er was ook altijd de vrees voor blessures in de Trans-Ama die mogelijk zijn andere jachthobby zou kunnen bederven: sluipjacht op het wereldkampioenschap.
Vorig jaar was het geluk van Hessu goed en slecht. Hij verloor zijn wereldkampioenschap 500cc, maar de lach in zijn ogen keerde terug, spoedig nadat hij terugkeerde in zijn geliefde Finland. Op één van de eerste jachtuitstapjes naar de met sneeuw bedekte bossen deed hij een goede vangst: een Eland van 600 pond. Zelfs de grote jager was tevreden.
YAMAHA TEAM
Heikki’s Finse monteur, Heikki Penttila, zal zijn werk voortzetten met dezelfde motoren als voorheen, aangezien hij in 1980 zal werken met Yamaha’s nieuwe hoop in de 500cc, Hakan Carlqvist. Hakan lijkt Heikki’s succesvolle weg te volgen, aangezien hij, net als Hessu, naar de 500cc klasse switchte, na het winnen van het wereldkampioenschap 250cc met zijn Husqvarna. De andere Yamaha 500 rijder zal de Belg André Vromans zijn.
In de 125 klasse zijn de Yamaha rijders de Zweed Jeff Nilsson (zoon van voormalig wereldkampioen Bill Nilsson) en Marc Velkeneers. Neil Hudson, voormalig Maico rijder en vice-wereldkampioen in de 250 klasse, zal waarschijnlijk Yamaha’s ster in de 250 zijn.
Voor Yamaha is 1980 een jaar van hoop, maar zonder Heikki Mikkola, wereldkampioen 1974, 1976, 1977 en 1978, zal het nooit meer hetzelfde zijn.
In het Engels is er geen echte vertaling voor. Sisu vertaalt zich ruwweg door de betekenis van lef met tien te vermenigvuldigen.
"Ik ben altijd een sportman geweest en als ik niet op het juiste moment bij de motocross betrok-ken was geraakt, dan veronderstel ik dat ik ge-ëindigd zou kunnen zijn met pesapallo (een Finse versie van honkbal)," zegt Hessu. Sportiviteit zit in de familie, aangezien zijn vrouw Kaija een voor-malige Finse dameskampioen sneeuwscooter is. Zijn vierjarige zoon Antti en tienjarige dochter Hanna weten niet of zij het voorbeeld van hun ouders gaan volgen. Zij zijn vrij om hun eigen beslissingen te nemen - wat de gewoonte is in de familie Mikkola. Zij mogen zelfs met motocrossen beginnen, als zij dat wensen. Hessu was 18 toen hij deelnam aan zijn eerste motocrosswedstrijd in Turku, Finland. Het begin van een 16 jaar durende carrière, gesierd door vier wereld-kampioenschappen, 11 Finse nationale kampioenschappen en verscheidene Noordse kampioenschappen, wat niet erg in het verschiet lag, aangezien hij in de eerste bocht tegen de grond ging, maar zich opwerkte naar een zesde plaats aan de zwart-wit geblokte vlag.
“Mensen vragen me vaak of ik motocross een ge-vaarlijke sport vind, aangezien ik een paar keer gewond ben geraakt tijdens mijn carrière. Helemaal niet! In bijna elke sport is gevaar, ik voel mij veel meer op m’n gemak op een moto-crossbaan, dan in het dagelijks verkeer," zegt Hessu en hij lacht om de verhalen in sommige Engelse en Belgische tijdschriften die hebben verondersteld dat hij zich wilde terugtrekken vóórdat een rolstoel hem wenkt. Eén gerucht van vorig seizoen was dat hij in 1980 ging overstap-pen naar de 125cc klasse, een andere dat hij in Carlsbad over zijn terugtreden had beslist, nadat hij in de tweede manche van Brad Lackey had verloren. Deze verhalen laten Hessu koud, hij is ze gewend.
Journalisten gaan in de toekomst zelfs meer naar Heikki z’n opinie vragen, vanwege zijn nieuwe taak voor Yamaha. Hij wordt dit seizoen Yamaha teammanager voor de 500cc rijders en zal bin-nen het MX circus rondreizen met de Yamaha caravaan (behalve de Amerikaanse ronde). In de toekomst zal Heikki verdergaan met het ontwik-kelen van Yamaha’s crossmotoren, een taak waarin hij altijd bijzonder succesvol is geweest. Één van de dingen die hij voor zijn teamrijders tot stand wil brengen, is het plannen van pers-bijeenkomsten, zodat de rijders zich volledig op het rijden kunnen blijven concentrer-en. Dit was één van de dingen waar-aan Hessu zich stoorde, tijdens zijn carrière. Hij probeerde altijd vriende-lijk en spraakzaam te blijven met fans, vrienden en journalisten, maar hij weet ook dat als een
"Ik ben altijd een sportman geweest en als ik niet op het juiste moment bij de motocross betrok-ken was geraakt, dan veronderstel ik dat ik ge-ëindigd zou kunnen zijn met pesapallo (een Finse versie van honkbal)," zegt Hessu. Sportiviteit zit in de familie, aangezien zijn vrouw Kaija een voor-malige Finse dameskampioen sneeuwscooter is. Zijn vierjarige zoon Antti en tienjarige dochter Hanna weten niet of zij het voorbeeld van hun ouders gaan volgen. Zij zijn vrij om hun eigen beslissingen te nemen - wat de gewoonte is in de familie Mikkola. Zij mogen zelfs met motocrossen beginnen, als zij dat wensen. Hessu was 18 toen hij deelnam aan zijn eerste motocrosswedstrijd in Turku, Finland. Het begin van een 16 jaar durende carrière, gesierd door vier wereld-kampioenschappen, 11 Finse nationale kampioenschappen en verscheidene Noordse kampioenschappen, wat niet erg in het verschiet lag, aangezien hij in de eerste bocht tegen de grond ging, maar zich opwerkte naar een zesde plaats aan de zwart-wit geblokte vlag.
“Mensen vragen me vaak of ik motocross een ge-vaarlijke sport vind, aangezien ik een paar keer gewond ben geraakt tijdens mijn carrière. Helemaal niet! In bijna elke sport is gevaar, ik voel mij veel meer op m’n gemak op een moto-crossbaan, dan in het dagelijks verkeer," zegt Hessu en hij lacht om de verhalen in sommige Engelse en Belgische tijdschriften die hebben verondersteld dat hij zich wilde terugtrekken vóórdat een rolstoel hem wenkt. Eén gerucht van vorig seizoen was dat hij in 1980 ging overstap-pen naar de 125cc klasse, een andere dat hij in Carlsbad over zijn terugtreden had beslist, nadat hij in de tweede manche van Brad Lackey had verloren. Deze verhalen laten Hessu koud, hij is ze gewend.
Journalisten gaan in de toekomst zelfs meer naar Heikki z’n opinie vragen, vanwege zijn nieuwe taak voor Yamaha. Hij wordt dit seizoen Yamaha teammanager voor de 500cc rijders en zal bin-nen het MX circus rondreizen met de Yamaha caravaan (behalve de Amerikaanse ronde). In de toekomst zal Heikki verdergaan met het ontwik-kelen van Yamaha’s crossmotoren, een taak waarin hij altijd bijzonder succesvol is geweest. Één van de dingen die hij voor zijn teamrijders tot stand wil brengen, is het plannen van pers-bijeenkomsten, zodat de rijders zich volledig op het rijden kunnen blijven concentrer-en. Dit was één van de dingen waar-aan Hessu zich stoorde, tijdens zijn carrière. Hij probeerde altijd vriende-lijk en spraakzaam te blijven met fans, vrienden en journalisten, maar hij weet ook dat als een
rijder één of ander probleem heeft, die schouderkloppers zonder be-doeling onnodige verwarring kunnen veroorzaken.Veel van zijn fans heb-ben gevraagd waarom Heikki Mikkola er voor koos om niet deel te nemen aan de Amerikaanse Trans-Ama Series, die na de laatste race van het wereldkampioenschap is be-gonnen. Met een lach in zijn ogen zegt hij dat de herfst het jachtsei-zoen in Finland is en de jacht een te mooie hobby is om te laten be-derven door motocross. Deze ver-klaring is slechts een deel van de waarheid. Hessu is een familiemens en hij wil geen full-time motocrosser die het gehele jaar rijdt. Hij wil thuis ontspannen, zonder daarbij te denken aan- of te kijken naar een motorfiets en dat voor ten-minste twee of drie Finse wintermaanden. Er was ook altijd de vrees voor bles-sures in de Trans-Ama die mogelijk zijn andere jachthobby zou kunnen bederven: sluipjacht op het wereld-kampioenschap. Vorig jaar was het geluk van Hessu goed en slecht. Hij verloor zijn wereldkampioenschap 500cc, maar de lach in zijn ogen keerde terug, spoedig nadat hij terugkeerde in zijn geliefde Finland.
Op één van de eerste jacht-uitstapjes naar de met sneeuw be-dekte bossen deed hij een goede vangst: een Eland van 600 pond.
Zelfs de grote jager was tevreden.
YAMAHA TEAM
Heikki’s Finse monteur, Heikki Penttila, zal zijn werk voortzetten met dezelfde motoren als voorheen, aan-gezien hij in 1980 zal werken met Yamaha’s nieuwe hoop in de 500cc, Hakan Carlqvist. Hakan lijkt Heikki’s succesvolle weg te volgen, aangezien hij, net als Hessu, naar de 500cc klasse switchte, na het winnen van het wereldkampioenschap 250cc met zijn Husqvarna. De andere Yamaha 500 rijder zal de Belg André Vromans zijn.
In de 125 klasse zijn de Yamaha rijders de Zweed Jeff Nilsson (zoon van voormalig wereldkampioen Bill Nilsson) en Marc Velkeneers. Neil Hudson, voormalig Maico rijder en vice-wereldkampioen in de 250 klasse, zal waarschijnlijk Yamaha’s ster in de 250 zijn.
Voor Yamaha is 1980 een jaar van hoop, maar zonder Heikki Mikkola, wereldkampioen 1974, 1976, 1977 en 1978, zal het nooit meer hetzelfde zijn.
Zelfs de grote jager was tevreden.
YAMAHA TEAM
Heikki’s Finse monteur, Heikki Penttila, zal zijn werk voortzetten met dezelfde motoren als voorheen, aan-gezien hij in 1980 zal werken met Yamaha’s nieuwe hoop in de 500cc, Hakan Carlqvist. Hakan lijkt Heikki’s succesvolle weg te volgen, aangezien hij, net als Hessu, naar de 500cc klasse switchte, na het winnen van het wereldkampioenschap 250cc met zijn Husqvarna. De andere Yamaha 500 rijder zal de Belg André Vromans zijn.
In de 125 klasse zijn de Yamaha rijders de Zweed Jeff Nilsson (zoon van voormalig wereldkampioen Bill Nilsson) en Marc Velkeneers. Neil Hudson, voormalig Maico rijder en vice-wereldkampioen in de 250 klasse, zal waarschijnlijk Yamaha’s ster in de 250 zijn.
Voor Yamaha is 1980 een jaar van hoop, maar zonder Heikki Mikkola, wereldkampioen 1974, 1976, 1977 en 1978, zal het nooit meer hetzelfde zijn.