Heikki Mikkola: Geboren op 6 juli 1945 in Mikkeli, Finland. Een vrouw Kaija, een dochter Hanna en een zoon Antti. Reed zijn eerste wedstrijd in 1963 en werd gekroond tot wereldkampioen in 1974 (500cc), 1976 (250cc) en 1977 (500cc).

“Jagen is veel te leuk om af te laten stoppen door motocross”.
Heikki Mikkola is een professioneel motocross rijder, maar de reden dat hij niet het gehele jaar rijdt, staat hierboven aangegeven. Daarom start hij niet eens in de rijkelijk beloonde AMA series in de Verenigde Staten, in plaats daarvan neemt hij een mooie rustpauze gedurende het jachtseizoen in Finland.
Mikkola bezit een machtige collectie geweren en pistolen die niet alleen dienen ter decoratie, maar bruikbaar worden wanneer hij vijf dagen per week gaat jagen met zijn vrienden , beschouwende dat 30 kilometer lopen in de sneeuw een goede training is.

Hij ontdekte het jagen toen hij 15 jaar oud was en kreeg zijn jachtvergunning ruim voor de vergunning welke nodig is om te mogen motorrijden, wat mogelijk zijn aanvallende karakter weerspiegeld. Net als toen hij zijn eerste wedstrijd reed en uit de baan vloog, maar het klaarspeelde om terug te keren en in 6e positie te finishen. Hij nam al snel de gewoonte aan om scherp aan te vallen, niet alleen als jager, maar ook

als hij basketball speelde of skiën of atletiek beoefende.

In 1966 won hij het junior Enduro kampioenschap en in 1967 het Finse snowmobile kampioenschap. In 1970 werd hij kampioen sneeuwverkenning in Finland, maar ook was het in 1967 dat hij zijn eerste punten voor het wereldkampioenschap scoorde. In 1971 als amateurrijder toegetreden tot het Husqvarna team maakte Mikkola naam door in 1974 DeCoster te verslaan en de titel in het volgende jaar na een zwaar seizoen weer te verliezen.

In 1976 veranderde Mikkola van inhoudsklasse en won het 250cc wereldkampioenschap met slechts één punt voorsprong op de Rus Moisseev. Na 12 jaar gereden te hebben op Husqvarna schakelde Mikkola afgelopen jaar over op Yamaha, om terug te keren in de 500cc klasse. Het werd een volledig succes, toen hij Yamaha haar eerste titel bezorgde, na alweer DeCoster verslagen te hebben.

Dit laatste succes gaf hem de eer dat er voor hem een standbeeld werd opgericht in zijn woonplaats! Nu met de leeftijd van 32 beschouwd hij zichzelf als een veteraan, maar hij gelooft nog steeds dat hij vanwege zijn zeer grote gedrevenheid nog wel een tijdje met de snelsten mee kan komen. Zijn uithoudingsvermogen, kracht en jagersmentaliteit zijn sterke pluspunten die Yamaha garanderen dat ze op een rijder van internationale klasse kunnen vertrouwen.