1971
1973
1974
1977
1978
1979
1993
1998
2000
2002
2007
HEIKKI
MIKKOLA
MIKKOLA
profiel van een jager
De wereldtitel in de zware crossklasse is momenteel stevig in het bezit van de Fin Heikki Mikkola. Vriend en vijand zijn unaniem in hun mening dat de titel bij de juiste man is terechtgekomen. Dat kan ook moeilijk anders als men beseft dat Mikkola vorig jaar in negen van de twaalf Grands Prix de meeste punten behaalde. Voeg daarbij het feit dat Heikki in slechts één manche uitviel door pech (in Engeland een defecte voorrem) en men mag spreken van een suprematie. Zijn totaal aantal wereldtitels bedraagt nu drie: twee in de zware klasse in 1974 en 1977 en een bij de kwartliters in 1976. Mikkola is de eerste en tot nu toe enige crosser die een wereldtitel bezit in zowel de 250 als 500 cc. In de rustperiode tussen de seizoenen blijft Heikki Mikkola in eigen land, waar hij de meeste tijd in de natuur doorbrengt. Tijdens het crossseizoen woont de familie Mikkola in Beringen (België), van waaruit de jacht op een volgende wereldtitel begint. Wij ontmoetten de 32-jarige Heikki in Beringen, in een ongezellige flat, die hij daar sinds '75 huurt. De inrichting is sober, met een eenvoudig bankstel en diverse trainingsattributen. In de keuken staat een afwas van vele dagen, aangezien zijn vrouw Kaija nog in Finland vertoeft.
Heikki hecht veel waarde aan het gezinsleven. Zoon Antti geniet van een ritje met
papa.
Diverse sporten beoefend
Eind vijftiger jaren had Heikki (geboren juli '45) vriendjes die met brommers op een eigen circuitje crossten. Daarnaast had de jonge Mikkola ook veel belangstelling voor andere sporten. Hij deed onder meer aan schansspringen, langlaufskiën, basketbal, veel atletiek en gewichtheffen.
Na het doorlopen van de technische school werkte hij als automonteur en een jaar als pantsermonteur in militaire dienst. Het duurde tot 1964 eer hij een echte crosser van een vriend leende, een Greeves, en daarmee aan wedstrijden deelnam. Tot '69 bleef de Fin zich in eigen land bezighouden met crossen, betrouwbaarheidsritten en iceracing op 1000 meter banen met rechter en linker bochten.
De eerste Grand Prix-successen kwamen in '68 met een tweede plaats in Zweden en een zesde in Finland (de enige GP's waar hij aan deelnam). In 1969 zakte de baardige Fin af naar het zuiden om aan alle GP's 250 cc mee te doen.
Waarom nam Mikkola de financiële gok door naar Midden- en Zuid-Europa te komen?
“Jarenlang had ik verschillende sporten beoefend, waarna ik zelf van mening was dat ik in motocross of schansspringen behoorlijke kans op successen had. In de omgeving van m'n woonplaats Hyvinkää (50 km ten noorden van Helsinki) waren echter geen erg hoge schansen. De crosscircuits in Finland lijken veel op de Hollandse, zodat ik wel zuidelijk moest trekken om op harde banen ervaring op te doen. Als je werkelijk vast besloten bent een gesteld doel te bereiken, dan moet je daarvoor offers brengen.”
Doodziek opgepikt door nieuwe manager
Met een caravan achter een oude Mercedes trok Mikkola (vaak met landgenoot Kalevi Vehkonen) door heel Europa. Het jaar daarop ('70) koos Heikki
Eind vijftiger jaren had Heikki (geboren juli '45) vriendjes die met brommers op een eigen circuitje crossten. Daarnaast had de jonge Mikkola ook veel belangstelling voor andere sporten. Hij deed onder meer aan schansspringen, langlaufskiën, basketbal, veel atletiek en gewichtheffen.
Na het doorlopen van de technische school werkte hij als automonteur en een jaar als pantsermonteur in militaire dienst. Het duurde tot 1964 eer hij een echte crosser van een vriend leende, een Greeves, en daarmee aan wedstrijden deelnam. Tot '69 bleef de Fin zich in eigen land bezighouden met crossen, betrouwbaarheidsritten en iceracing op 1000 meter banen met rechter en linker bochten.
De eerste Grand Prix-successen kwamen in '68 met een tweede plaats in Zweden en een zesde in Finland (de enige GP's waar hij aan deelnam). In 1969 zakte de baardige Fin af naar het zuiden om aan alle GP's 250 cc mee te doen.
Waarom nam Mikkola de financiële gok door naar Midden- en Zuid-Europa te komen?
“Jarenlang had ik verschillende sporten beoefend, waarna ik zelf van mening was dat ik in motocross of schansspringen behoorlijke kans op successen had. In de omgeving van m'n woonplaats Hyvinkää (50 km ten noorden van Helsinki) waren echter geen erg hoge schansen. De crosscircuits in Finland lijken veel op de Hollandse, zodat ik wel zuidelijk moest trekken om op harde banen ervaring op te doen. Als je werkelijk vast besloten bent een gesteld doel te bereiken, dan moet je daarvoor offers brengen.”
Doodziek opgepikt door nieuwe manager
Met een caravan achter een oude Mercedes trok Mikkola (vaak met landgenoot Kalevi Vehkonen) door heel Europa. Het jaar daarop ('70) koos Heikki
Mikkola voor een professionele cross-carrière. In datzelfde jaar vond een belangrijke gebeurtenis plaats. De dag voor de Belgische Grand Prix in Paal kreeg de Fin de griep. Om toch startgeld te innen reed hij twee rondjes en kroop daarna in z'n Volkswagenbus. 's Maandags reden Heikki en Vehkonen naar Beringen. Kalevi kende daar de familie Meekers, die hen binnen vroeg om koffie te drinken. Heikki bleef doodziek in de bus, waarna de Belgische familie hem overhaalde binnen te komen. Toen zij de temperatuur van de Fin opnamen was die tot meer dan veertig graden opgelopen. Vanaf dat moment is Beringen z'n tweede woonplaats. De heer Georges Meekers werd een jaar later de manager van Heikki Mikkola.
De eerste Grand Prix-zege
Na de affaire Paal volgden betere tijden. Mikkola won dat jaar z'n eerste Grand Prix in eigen land. Nog twee GP-overwinningen volgden later in Zwitserland en Oostenrijk.
Vanaf het begin van zijn internationale activiteiten reed Mikkola op een Husqvarna. De vierde plaats in het wereldkampioenschap resulteerde in het eerste fabriekscontract in 1971 (hoewel bekend is dat de Zweedse fabriek zijn fabrieksrijders nauwelijks betaalde). Na drie Grands Prix leidde Mikkola in het wereldkampioenschap, daarna waren het steeds mechanische problemen die goede uitslagen verhinderden.
"Mijn conditie en vorm was uitstekend in '71 en ik ben er van overtuigd dat ik in dat jaar wereldkampioen had kunnen zijn. Alleen de machine van Joël Robert was veel beter en ik eindigde weer als vierde."
Het eerste contact met Yamaha
Naast het Grand Prix-racen boekte Heikki Mikkola goede resultaten in
De eerste Grand Prix-zege
Na de affaire Paal volgden betere tijden. Mikkola won dat jaar z'n eerste Grand Prix in eigen land. Nog twee GP-overwinningen volgden later in Zwitserland en Oostenrijk.
Vanaf het begin van zijn internationale activiteiten reed Mikkola op een Husqvarna. De vierde plaats in het wereldkampioenschap resulteerde in het eerste fabriekscontract in 1971 (hoewel bekend is dat de Zweedse fabriek zijn fabrieksrijders nauwelijks betaalde). Na drie Grands Prix leidde Mikkola in het wereldkampioenschap, daarna waren het steeds mechanische problemen die goede uitslagen verhinderden.
"Mijn conditie en vorm was uitstekend in '71 en ik ben er van overtuigd dat ik in dat jaar wereldkampioen had kunnen zijn. Alleen de machine van Joël Robert was veel beter en ik eindigde weer als vierde."
Het eerste contact met Yamaha
Naast het Grand Prix-racen boekte Heikki Mikkola goede resultaten in
internationale 500 cc wedstrijden. De fabriek stelde dan ook voor om een overstap te maken naar het wereldkampioenschap in de zware klasse.
Ondanks twee GP-zeges was er niet meer weggelegd dan een derde plaats in de WK-stand, achter DeCoster en Friedrichs. Via Rodney Gould werd Mikkola benaderd door Yamaha. De Japanse fabriek had grote plannen in de motocross voor het jaar daarop (73). Omdat Heikki Mikkola huiverig is lang te wachten met het tekenen van een nieuw contract, bleef hij bij Husqvarna.
Aan het eind van elk seizoen wil ik altijd zo snel mogelijk zekerheid hebben voor het jaar daarop. Ik had Gould een week de tijd gegeven, had ik niets gehoord, dan zou ik het contract met Husqvarna verlengen. Twee weken later kreeg ik het (te late) telefoontje van Yamaha dat ik voor hen kon rijden." Opnieuw werd Mikkola door Husqvarna gevraagd te switchen.
Vond Heikki dat niet bezwaarlijk?
Hij verklaart dat eenvoudig: "Als je werkgever jou een bepaalde opdracht geeft, dan heb je de taak deze zo goed mogelijk te volbrengen."
Grote successen waren niet weggelegd doordat Hakan Andersson met z'n Ya-
Ondanks twee GP-zeges was er niet meer weggelegd dan een derde plaats in de WK-stand, achter DeCoster en Friedrichs. Via Rodney Gould werd Mikkola benaderd door Yamaha. De Japanse fabriek had grote plannen in de motocross voor het jaar daarop (73). Omdat Heikki Mikkola huiverig is lang te wachten met het tekenen van een nieuw contract, bleef hij bij Husqvarna.
Aan het eind van elk seizoen wil ik altijd zo snel mogelijk zekerheid hebben voor het jaar daarop. Ik had Gould een week de tijd gegeven, had ik niets gehoord, dan zou ik het contract met Husqvarna verlengen. Twee weken later kreeg ik het (te late) telefoontje van Yamaha dat ik voor hen kon rijden." Opnieuw werd Mikkola door Husqvarna gevraagd te switchen.
Vond Heikki dat niet bezwaarlijk?
Hij verklaart dat eenvoudig: "Als je werkgever jou een bepaalde opdracht geeft, dan heb je de taak deze zo goed mogelijk te volbrengen."
Grote successen waren niet weggelegd doordat Hakan Andersson met z'n Ya-
In z’n Belgische woning staan verschillende trainingsattributen opgesteld. De hometrainer is echter van Kaija.