Interviews

Selecteer jaartal

1

2

3

In Norg begon de zegereeks die leidde tot een derde wereldtitel.
maha domineerde. "De monoshockvering is zoveel beter. Maico pastte tijdig de achtervering aan, terwijl ik tot de laatste Grand Prix moest wachten voordat mijn vering verbeterd werd. In feite liepen de Huskie rijders achter op alle technische verbeteringen, we kregen eenvoudig te weinig steun van de fabriek." Dat Mikkola ondanks een minder goede samenwerking toch tot goede uitslagen kwam, is tekenend voor zijn instelling. De Fin is een echte vechtjas, met een geweldige inzet en een groot doorzettingsvermogen.
In Norg begon de zegereeks die leidde tot een derde wereldtitel.
De eerste wereldtitel: Honda zoekt contact

Heikki Mikkola maakte in 1974 maar weer eens een overstap naar de 500 cc. Het duurde tot de tweede manche van de derde GP, alvorens DeCoster erin slaagde de Fin van dubbele zeges af te houden.
In de Duitse Grand Prix leek aan de Finse overheersing een eind gekomen te zijn, toen Heikki een ernstige rugblessure opliep. "Het regende gedurende de training. Tijdens het proberen van een ander spoor gleed het achterwiel weg in het gras. Ik sloeg over het stuur en landde op het zitvlak. De foto's die de Duitse dokter maakte gaven geen uitsluitsel omtrent de kwetsuur. Zondag vloog ik naar Finland, waar mijn eigen dokter een breuk in een van de rugwervels constateerde." Gelukkig lagen er enige weken tussen de Duitse en de Engelse GP, zodat Mikkola tijdig herstelde. In de laatste GP viel de beslissing.
Aan welke wereldtitel hecht Mikkola zelf de meeste waarde?
“Buiten dat ik de wereldtitel verdiende, geloof ik dat voor een ieder geldt: de eerste is de mooiste."
Toen Heikki in Finland was teruggekeerd, werd hij gebeld door Honda. Zij boden hem een contract voor meerdere jaren, echter voor wedstrijden in Amerika. Amerika staat bepaald niet hoog op zijn verlanglijst, vandaar de weigering. Noch in de Amerikaanse GP's, noch in de Trans-Ama wedstrijden is Mikkola succesvol geweest. Hij voelde zich er niet happy en eigenlijk geldt dat voor alle gevallen wanneer hij langer dan een dag of tien zijn gezin moet missen. Heikki Mikkola hecht zeer veel waarde aan het gezinsleven met z’n vrouw en de kinderen Hannah en Antti. Daar komt nog bij dat hij naar eigen mening slecht Engels spreekt en verstaat. In de beginperiode sprak Mikkola alleen Fins, maar tegenwoordig kan elke journalist met hem een goed gesprek voeren, als hij de vragen maar in het motocross-Engels stelt.

Ondanks tegenslag Husqvarna trouw gebleven

Ook in '75 waren er problemen in de relatie tot de Zweedse fabriek. Eén daar-
van was het contract met de Girling schokdempers. De strijd met Roger DeCoster ging aardig gelijk op, hoewel Heikki verre van tevreden was met o.a. de te gebruiken schokdempers. Uiteindelijk betaalde hij zelf een stel Hulco's, die gedurende een test een hele verbetering betekenden.
Waarom dan toch bij Husqvarna gebleven? Waren er geen andere mogelijkheden?
“Jawel. In juli werd ik opnieuw benaderd door Yamaha, nu voor de GP's. Ik hoorde dat ook DeCoster gevraagd was, waardoor ik verdere contacten tot later uitstelde. Misschien heb ik me te voorzichtig opgesteld. Hoewel aan het eind van dat jaar plotseling in Japan werd beslist dat alle cross-activiteiten werden gestaakt."

Al met al dus nog een jaar Husqvarna en ditmaal in de kwartliter-klasse. In de tweede helft van het GP-seizoen kwam de Rus Moisseev erg dicht bij. De voorsprong slonk tot vier punten maar Heikki Mikkola slaagde er nog juist in ook een wereldtitel in de 250 cc zeker te stellen.
Is er verschil tussen de 250 en 500 cc?
"De top in de 500 cc is breder en in de publiciteit ligt het accent op die zware klasse. De jaren dat ik 500 cc-GP's reed, was er steeds de strijd met DeCoster, het-
Een overgelukkige Mikkola laat de champagne rijkelijk vloeien. In België werd de titel een feit.
geen natuurlijk positief doorwerkte in de belangstelling die deze Grands Prix’s kregen in de pers. Daarbij komt dat het verschil in kwaliteit van materiaal als Yamaha, Suzuki en Honda in de 500 cc niet zo groot is. In '76 waren de fabrieks-KTM's al veel beter dan alle andere, in de 250 cc. Ik heb in dat jaar erg hard moeten werken om de titel te behalen. Die constatering is vorig jaar wel aangetoond met KTM's op de eerste drie plaatsen en de twee Russen ver voorop. KTM won 75 % van alle manches."

Na twaalf jaar een nieuwe baas

Eind '76 veranderde je eindelijk van merk. Ik kan me herinneren dat je in die tijd een bezoek bracht aan de Puch-fabrieken. Wilde je van merk wisselen en hoe kwam de verbintenis met Yamaha tot stand?
"Inderdaad heb ik de Puch getest, een goede machine. Toch heb ik in november via de Finse importeur Arwidson contact gezocht met Yamaha Motor NV in Amstelveen. Zij hadden tot dat moment niet zoveel interesse in de GP's, omdat men dacht dat er geen goede rijders vrij waren. Mijn aanbod kwam dus op een gunstig moment. Ik vloog naar Holland en binnen een dag was het contract rond.'
Waarom toch weer een contract voor één jaar?
“Je weet nu niet of de fabriek ook volgend jaar met het beste materiaal komt. Trouwens ik maak nooit een planning voor langer dan een jaar. Hoe lang ik door blijf gaan met topsport is nog een open vraag, eind van dit jaar zal ik beslissen omtrent 1979”.
Maar een ander leven begint na die sportcarrière. Denk je daar niet over na?
“Natuurlijk wel. Alleen stellen wij geen hoge eisen. Ik heb redelijk verdiend met crossen en kon daardoor o.a. een stuk land van 80 hectare kopen met een boerderijtje. Ik stel me voor daar naartoe te verhuizen en met enig vee voor eigen gebruik kunnen we behoorlijk leven”.

Het fiasco in Hechtel

Op het moment dat Heikki tekende bij Yamaha, had hij er geen idee van hoe de GP-machine er uit ging zien. Alleen had men toegezegd, dat al z'n wensen ingewilligd zouden worden.