1971
1973
1974
1977
1978
1979
1993
1998
2000
2002
2007
HEIKKI MIKKOLA
Het aantrekken van Heikki Penttila (ook een Fin) als monteur bleek een gouden keus. Samen reisden ze naar Japan om hun wensen door te spelen. In januari kwamen de machines naar de heer Tilkens in België, die reeds jarenlang specialistische veranderingen uitvoert voor Yamaha. Het eerste optreden was in Hechtel, België. Voor de ogen van de topmensen van Yamaha Motor gebeurde het ergste wat gebeuren kon: Mikkola raakte ernstig geblesseerd.
“In de tweede manche had ik kopstart. Op een springbult (in tweede ver-snelling) sloeg de machine weg omdat de achtervering nog niet optimaal werkte. Ik landde met m’n linker schouder op de bevroren grond, waarbij de arm uit de kom schoot”. Bovendien brak er iets in de schouder."
Mikkola staat erom bekend hard te kunnen zijn voor zichzelf. Als blijk daarvan het volgende. Toen hij merkte dat z'n arm uit de kom lag, stapte hij op een stevige Belg af. Deze moest met beide handen de arm van de Fin beetpakken, waarna Mikkola zelf het bovenlichaam naar voren bewoog en het zaakje was gepiept. De volgende dag vertrok een teleurgestelde Mikkola terug naar Finland. Het herstel zou zes weken in beslag nemen. Toch zat Heikki die periode bepaald niet stil.
"Nee zeker niet. Hoewel het een pijnlijke zaak was, ben ik elke dag gaan trainen. De linker arm in een mitella en op die manier heb ik veel hard gelopen en aan langlauf-skiën gedaan. Na een dag of zes is daar een lichte gewichttraining aan toegevoegd. In Sint Anthonis reed ik weer de eerste keer. De linker arm raakte toen nog erg vermoeid. In m'n eigen land ligt tot mei zo'n halve meter sneeuw, wat trainen met de motor onmogelijk maakt."
Tijdens het dubbele programma om de
“In de tweede manche had ik kopstart. Op een springbult (in tweede ver-snelling) sloeg de machine weg omdat de achtervering nog niet optimaal werkte. Ik landde met m’n linker schouder op de bevroren grond, waarbij de arm uit de kom schoot”. Bovendien brak er iets in de schouder."
Mikkola staat erom bekend hard te kunnen zijn voor zichzelf. Als blijk daarvan het volgende. Toen hij merkte dat z'n arm uit de kom lag, stapte hij op een stevige Belg af. Deze moest met beide handen de arm van de Fin beetpakken, waarna Mikkola zelf het bovenlichaam naar voren bewoog en het zaakje was gepiept. De volgende dag vertrok een teleurgestelde Mikkola terug naar Finland. Het herstel zou zes weken in beslag nemen. Toch zat Heikki die periode bepaald niet stil.
"Nee zeker niet. Hoewel het een pijnlijke zaak was, ben ik elke dag gaan trainen. De linker arm in een mitella en op die manier heb ik veel hard gelopen en aan langlauf-skiën gedaan. Na een dag of zes is daar een lichte gewichttraining aan toegevoegd. In Sint Anthonis reed ik weer de eerste keer. De linker arm raakte toen nog erg vermoeid. In m'n eigen land ligt tot mei zo'n halve meter sneeuw, wat trainen met de motor onmogelijk maakt."
Tijdens het dubbele programma om de
Paastrofee, met vier races in twee dagen, opende de overwinning van Mikkola de ogen van veel concurrenten. Toch ging het in de eerste GP in Oostenrijk niet zo geweldig. Wat waren overigens de verlangens van Yamaha?
"Zij waren tevreden met een plaats bij de eerste drie en dat leek me geen enkel probleem. In die eerste Grand Prix klopte de demping niet van de monoshock en we gebruikten te harde veren." Met de tweede Grand Prix in ons land begon de onweerstaanbare opmars van Mikkola naar het wereldkampioenschap 500 cc.
De zege in Amerika werd afgepakt
Op één Grand Prix wil Heikki graag terugkomen, namelijk de Amerikaanse. Zelf reed hij naar een vierde en een eerste plaats, wat 8 + 15 = 23 WK punten oplevert. Onze landgenoot Gerrit Wolsink finishte als derde en tweede en dat geeft 10 + 12 = 22 WK-punten. Beide scoorden door voornoemde uitslagen 5 wedstrijdpunten en Mikkola waande zich winnaar, mede door z'n winst in de tweede manche. Dolgelukkig met zijn eerste overwinning in de USA, maakte Heikki zich op voor de huldiging. De ontgoocheling kwam na een half uur.
Niet Mikkola maar Wolsink werd tot winnaar verklaard door een mindere totaaltijd.
"Toen ik de tweede manche op kop reed, heb ik me uitsluitend op die positie geconcentreerd. Het was best mogelijk geweest te versnellen, om daarmee het tijdsvoordeel te vergroten. Ik was echt van mening dat de voor Yamaha en mijzelf zeer belangrijke zege me niet meer kon ontgaan”. Mikkola was woedend, zijn eergevoel zwaar aangetast en hij reageerde navenant in de pers. Bij de prijsuitreiking liet hij verstek gaan. Niettemin had hij z'n derde wereldtitel praktisch op zak.
Wat was de GP-planning geweest?
“Per Grand Prix 20 punten behalen. Dat-
"Zij waren tevreden met een plaats bij de eerste drie en dat leek me geen enkel probleem. In die eerste Grand Prix klopte de demping niet van de monoshock en we gebruikten te harde veren." Met de tweede Grand Prix in ons land begon de onweerstaanbare opmars van Mikkola naar het wereldkampioenschap 500 cc.
De zege in Amerika werd afgepakt
Op één Grand Prix wil Heikki graag terugkomen, namelijk de Amerikaanse. Zelf reed hij naar een vierde en een eerste plaats, wat 8 + 15 = 23 WK punten oplevert. Onze landgenoot Gerrit Wolsink finishte als derde en tweede en dat geeft 10 + 12 = 22 WK-punten. Beide scoorden door voornoemde uitslagen 5 wedstrijdpunten en Mikkola waande zich winnaar, mede door z'n winst in de tweede manche. Dolgelukkig met zijn eerste overwinning in de USA, maakte Heikki zich op voor de huldiging. De ontgoocheling kwam na een half uur.
Niet Mikkola maar Wolsink werd tot winnaar verklaard door een mindere totaaltijd.
"Toen ik de tweede manche op kop reed, heb ik me uitsluitend op die positie geconcentreerd. Het was best mogelijk geweest te versnellen, om daarmee het tijdsvoordeel te vergroten. Ik was echt van mening dat de voor Yamaha en mijzelf zeer belangrijke zege me niet meer kon ontgaan”. Mikkola was woedend, zijn eergevoel zwaar aangetast en hij reageerde navenant in de pers. Bij de prijsuitreiking liet hij verstek gaan. Niettemin had hij z'n derde wereldtitel praktisch op zak.
Wat was de GP-planning geweest?
“Per Grand Prix 20 punten behalen. Dat-
zelfde heb ik me voor dit jaar voorgenomen, hoewel iets meer altijd welkom is”.
Wordt '78 een herhaling van '77
Laten we hopen dat Roger DeCoster spoedig en geheel herstelt. Mikkola beschouwt Roger als enige van gelijke klasse.
“De meeste tegenstand verwacht ik van een fitte DeCoster. Daarna volgt Wolsink die niet constant genoeg is. Lackey en Noyce vormen het sterke jonge duo. Zij lijken me rijp voor een titel over 2 à 3 jaar”.
In oktober eindigt voor Mikkola het wedstrijdseizoen, dan volgt een lange rustperiode tot februari. De Trans-Ama wedstrijden laat hij bewust schieten.
Hoe houdt hij dat crossen en reizen zo lang vol?
“Omdat ik meerdere sporten beoefende, kon ik de sport kiezen die mij het beste lag. Dat is een advies dat ik aan de jeugd kan geven”.
Maar een Grand Prix-seizoen is toch een zware belasting?
"Dat is het zeer zeker. Mij lijkt het beter om per maand 3-4 GP's af te werken om daarna een maand te kunnen besteden aan internationale races en de nationale kampioensraces. Dan weer een serie GP's, zodoende is het tevens voor de monteur vol te houden".
Gaat het dit jaar net zo gemakkelijk als in '77?
"Daar reken ik niet op. Vorig jaar kwam Yamaha met grote technische verbeteringen, terwijl vooral Suzuki stilstond. Zij hebben wat goed te maken na vijf 500 cc-wereldtitels."
Over zijn manier van trainen wil Mikkola het fijne niet kwijt.
"Nee, waarom wel? Ik heb zelf m'n eigen methoden ontwikkeld, nadat ik tot het be-
Wordt '78 een herhaling van '77
Laten we hopen dat Roger DeCoster spoedig en geheel herstelt. Mikkola beschouwt Roger als enige van gelijke klasse.
“De meeste tegenstand verwacht ik van een fitte DeCoster. Daarna volgt Wolsink die niet constant genoeg is. Lackey en Noyce vormen het sterke jonge duo. Zij lijken me rijp voor een titel over 2 à 3 jaar”.
In oktober eindigt voor Mikkola het wedstrijdseizoen, dan volgt een lange rustperiode tot februari. De Trans-Ama wedstrijden laat hij bewust schieten.
Hoe houdt hij dat crossen en reizen zo lang vol?
“Omdat ik meerdere sporten beoefende, kon ik de sport kiezen die mij het beste lag. Dat is een advies dat ik aan de jeugd kan geven”.
Maar een Grand Prix-seizoen is toch een zware belasting?
"Dat is het zeer zeker. Mij lijkt het beter om per maand 3-4 GP's af te werken om daarna een maand te kunnen besteden aan internationale races en de nationale kampioensraces. Dan weer een serie GP's, zodoende is het tevens voor de monteur vol te houden".
Gaat het dit jaar net zo gemakkelijk als in '77?
"Daar reken ik niet op. Vorig jaar kwam Yamaha met grote technische verbeteringen, terwijl vooral Suzuki stilstond. Zij hebben wat goed te maken na vijf 500 cc-wereldtitels."
Over zijn manier van trainen wil Mikkola het fijne niet kwijt.
"Nee, waarom wel? Ik heb zelf m'n eigen methoden ontwikkeld, nadat ik tot het be-
De Finse circuits zijn zandcircuits. Voor harde banen moest Heikki Mikkola naar het zuiden reizen.
De Finse circuits zijn zandcircuits. Voor harde banen moest Heikki Mikkola naar het zuiden reizen.
sef kwam dat de been; arm; buik- en rugspieren het zwaarst belast worden. In de winter wordt veel tijd aan jagen en vissen besteed. Ik loop en ski zeker tien kilometer per dag en zorg ervoor dat m'n gedachten niet naar motorsport uitgaan. Daarna begint de gerichte training. De looptraining wordt van 7 tot 15 of meer kilometers opgevoerd. Daar komt de krachttraining bij, met ongeveer vijftien verschillende oefeningen. Motortraining is pas in België mogelijk. Verder eet ik gewoon met de pot mee en m'n gewicht is 's winters nauwelijks hoger."
Sinds '74 eindigde Heikki Mikkola bij de eerste vier in de verkiezing sportman en -vrouw van het jaar. In Hyvinkää is hij al 7 jaar lang sportman van het jaar. Finland is trots op haar motorsportzoon.
Sinds '74 eindigde Heikki Mikkola bij de eerste vier in de verkiezing sportman en -vrouw van het jaar. In Hyvinkää is hij al 7 jaar lang sportman van het jaar. Finland is trots op haar motorsportzoon.